7-8 Νοεμβρίου 2011, Διημερίδα «Δημόσια διοίκηση και δημόσια λειτουργήματα: Επισκόπηση της νομολογίας του Γ΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας»
Το Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης, σε συνεργασία με τα Τμήματα Νομικής, Πολιτικής Eπιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών διοργάνωσε επιστημονική διημερίδα με θέμα: «Δημόσια Διοίκηση και δημόσια λειτουργήματα: Επισκόπηση της νομολογίας του Γ’ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας». Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε Δευτέρα, 7 και Τρίτη, 8 Νοεμβρίου 2011 και ώρα 17:00, στο κεντρικό κτίριο του Πανεπιστημίου Αθηνών, επί της οδού Πανεπιστημίου 30, αμφιθέατρο «Ιωάννης Δρακόπουλος».
Ακολουθεί απόσπασμα από την εισαγωγική μου ομιλία στην επιστημονική αυτή εκδήλωση.
...«Η δημόσια εξουσία σχεδόν ποτέ δεν μπορούσε να ασκηθεί από ένα μόνο πρόσωπο. Ο μονάρχης, ο ευγενής, ο εκλεγμένος άρχοντας είχε, πάντα, την ανάγκη περισσότερων προσώπων προκειμένου οι διαταγές, οι εντολές ή οι οδηγίες του να μπορούν να εκτελεστούν. Η πρώτη, βέβαια, στοιχειώδης οργάνωση της εξουσίας είχε στρατιωτικό χαρακτήρα. Θα έπρεπε να εκτελεστούν διαταγές που απευθύνονταν σε πρόσωπα που αποδέχονταν σχέση εξάρτησης από εκείνα που έδιναν διαταγές οποιασδήποτε φύσης και περιεχομένου.
Η πρώτη συλλογική οργάνωση είχε έτσι δημιουργηθεί, όπως και οι πρώτες ιεραρχικές σχέσεις. Αποδέκτες των εντολών υπήρξαν, κατά την ιστορική εξέλιξη, ο υπηρέτης, ο στρατιωτικός, ο κατώτερος ιερωμένος, ο υπάλληλος, με όλες τις σχέσεις εργασίας, ο εργάτης. Ειδικά μάλιστα τα δικαστικά έργα, μετά το βασιλιά, ή τον ευγενή, άρχισαν να ασκούν κι άλλα πρόσωπα κατ’ εξουσιοδότηση των παραπάνω. Η ανεξαρτησία, βέβαια, του δικαστή από ιεραρχικές ή άλλες παρεμβάσεις, παρά τις περί αυτής διακηρύξεις, αποτελεί και σήμερα, κάποτε, θέμα προς απόδειξη. Και τούτο, μολονότι έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που ο κληρονομικός άρχοντας, χαρίζοντας συμβολικά το παλιό βασιλικό του ένδυμα, ανέθετε δικαστικά καθήκοντα σε κάποιον ευνοούμενο του.»...
Ολόκληρη η ομιλία εδώ.
